
maviyemiş
Yabani Türlerin Yerel İsimleri
LİKAPA
YER LİKAPASI
DAL LİKAPASI
ÇELA
ANÇERA
KASKANAKA
MERHAUK
MAHABAK
MOTSVİ
MORSVİ
LİGARBA
LİFOS
ÇALI ÇİLEĞİ
SÜPÜRGE ÇALISI
ENİR
YABANMERSİNİ
AYI ÜZÜMÜ
DAĞ ÜZÜMÜ
ÇOBAN ÜZÜMÜ
GÖĞEN
MAVİ ALTIN OLARAK ADLANDIRILIR.
MUCİZE MEYVEDİR.
SÜPER SAĞLIK MEYVESİDİR.
"ÇAY VE FINDIĞA GÖRE 10-14 KAT DAHA YÜKSEK GELİR GETİRİR."
ANTİOKSİDAN DEPOSUDUR.
"YÜZYILIN EN POPÜLER VE HARİKA MEYVESİDİR."
ÜZÜMSÜ MEYVELERİN KRALIDIR.
"DÜNYA'DA BLUEBERRY, BLAUBEEREN VE MYRTİLL OLARAK BİLİNİR."
Doğu Karadeniz Bölgesi’ndeki ormanlık alanlarda veya yaylalarda yabani olarak yetişen, ekşi, tatlı, ince meyveli, bol sulu ve mavi, siyah, pembe renkli olan bu meyve yerel halk tarafından likapa, ligarba, dal likapası, yer likapası, motsvi, merhauk, mahabak, kaskanaka, çela, ançela, çalı çileği, süpürge çalısı, ayı üzümü, çay üzümü, çoban üzüm veya göğen olarak tanınmaktadır. Günümüze kadar ormanlarda kalan, yerel halk tarafından taze meyve, reçel veya marmelat olarak tüketilen ancak ekonomik getirisi olmayan maviyemiş kültürü ikibinli yıllarda ülkemiz tarımına kazandırılmış olup ilk bahçeler Karadeniz Bölgesi’nde kurulmuştur. Bölgede asıl ürünler olan çay ve fındığa göre çok daha yüksek gelir getiren maviyemiş yetiştiriciliği bölgenin doğusundan batısına doğru hızla yayılmaktadır.
Son yıllarda popülaritesi artan kültür maviyemiş, ılıman iklimde yetişebilen, çok yıllık, çalı formunda ve kışın yaprağını döken üzümsü meyvedir. Fundagiller familyasındaki Vaccinium cinsine girer. Kültür bitkileri 5m boylanabilir, ancak modern bahçelerde 1.5 m’den fazla büyümesine müsaade edilmez. Yaprakları eliptik veya oval olup alt yüzeyleri ince tüylü ve kenarları düzdür. Normalde koyu yeşil olan yaprakları sonbaharda kırmızı veya sarı renk alır. Yoğun ve beyaz çiçekleri, koyu mavi meyveleri ve farklı yaprak renginden dolayı süs bitkisi olarak da kullanılabilir. Çeşitlerine göre 400-1100 saat soğuklama ister. Sürgünleri –20 ila –40°C’lere kadar dayanabilir. Çiçeklenmeden sonra 45-75 gün içerisinde olgunlaşma meydana gelir. Karşılıklı tozlanma ile meyve miktarı ve kalite artar. Arılarla tozlanır. Meyveleri 1.5 – 6 gram ağırlığında olup meyve rengi mavi-siyah, meyve kabukları yumuşak, çekirdek sayıları ise azdır. Meyvelerinin raf ömrü 7-10 gün arasındadır. Bitki başına 3-9 kg meyve verebilir. Dekara 267-333 adet bitki dikilmektedir. Dünya üzerinde “blueberry”, "blaubeeren” veya “myrtill” olarak tanınan maviyemiş Karadeniz Bölgesi'nde kuvvetli asit karakterli ve yüksek organik madde içeren çok özel alanlarda ekonomik olarak yetişebilen ve çalı formunda olan kültür bitkidir.
Kullanım Alanları
· Taze meyve olarak
· Meyve suyu sanayisinde (tek başına veya diğer meyve suları ile kokteyl yapılarak)
· İlaç sanayisinde (kuru meyvesi, çiçekleri, kökleri ve yaprakları)
· Süt ve süt ürünleri teknolojisinde (maviyemişli dondurma, maviyemişli süt)
· Kuru meyve teknolojisinde
· Meyveli ekmek, çörek, kek, puding ve pastalarda
· Baharat sanayisinde
· Meyve salatalarında
· Reçel, marmelat ve konserve sanayisinde
· Çay (kuru yaprağı ve kuru meyvesi)
· Diyet mönülerinde
· Şarap yapımında
· Bitkisi kulp (sap) yapımında kullanılmaktadır
Sağlık Açısından Yararları
· Yaprak ve kuru meyvelerinden yapılan çay ishal giderici,
bayanlarda özel günlerin etkisini azaltıcı ve idrar yolu
enfeksiyonlarında antibiyotik etki göstermektedir.
· Kansere karşı vücudu koruyan enzimleri aktive etmektedir.
· Anti kanserojen ve antioksidan özelliğe sahiptir.
· Yağlı bileşiklerin vücuttan atılmasını sağlar.
· Taze olarak yenildiğinde kanı temizler.
· Kan şekerini düşürür
· Bağırsak metabolizmasını düzenler.
· Kan kolesterolünü düşürür.
· Kalp krizi riskini azaltır.
· HIV Virüsünün tekrarlanmasını azaltır.
· Diyetlerin sağlıklı ve değerli bir parçasıdır.
· Göz yorgunluğunu giderir, miyopluk ve şeker hastalığından kaynaklanan görme bozukluklarını engeller. Kamaşma, kılcal damar çatlaması ve gece körlüğünü ortadan kaldırır.
· Kabızlık, bulantı, mide krampları ve ülseri önler.
· Damar sertliği oluşumunu engeller.
· Varis ve basur’u (hemoroid) iyileştirir.
· Sakinleştirici özelliği vardır.
· Ağız içi yaralarını iyileştirir.
· İltihaplar için dezenfektan özelliği taşır
· Yaşlılıkta hafıza kayıplarının önler.
· Anti-ageing özellik taşımaktadır.
Değerlendirilme Şekilleri
Taze meyve olarak uzun periyotta tüketilebilen maviyemiş, meyve suyuna işlenerek, reçel, marmelat veya konserve yapılarak da değerlendirilebilmektedir. Ayrıca, kuru meyve olarak, ilaç hammaddesi olarak, süt ve yoğurt ile karıştırılarak, yaş pastalarda, meyveli ekmeklerde, kek ve çöreklerde, meyve salatalarında kullanılıp dondurma sanayisinin ham maddesidir. Kahvaltıda, sos veya salsa yapımında kullanılabilen maviyemiş garnitürlere ayrı bir tat ve lezzet katmaktadır. Gerek meyvesi gerekse taze yapraklarından çay, meyvesinden ise kaliteli ve pahalı şarap da yapılabilmektedir. Maviyemiş krem ve sabunlarda, cilt bakımında ve esans ham maddesi olarak kozmetik sanayisinde kullanılabilen bir meyvedir. Akdeniz tipi diyetlerin vazgeçilmez ürünüdür. Vitamin, mineral ve lif bakımından bir buçuk bardak maviyemiş 5-9 porsiyon meyve veya sebzeye eşdeğerdir.
Birim alandaki getirisi son derece yüksek olan maviyemiş sağlık açısından da çok yararlıdır. Antioksidan içeriği en yüksek meyvedir. Gece körlüğü, gözlerde kamaşma ve diğer tüm görme bozukluklarını önler. Taze olarak yenildiğinde kanı temizler. Kan şekeri ve kolesterolü düşürür. Yaprak ve meyve çayları idrar yolu enfeksiyonlarında antibiyotik özellik gösterir, ishali önler, bayanların özel günlerini düzene sokar. Ülser, kabızlık ve mide bulantısını önler. Sakinleştirici özelliği de vardır. Ağız içi yaraları iyileştirir. İltihaplar için dezenfektan özellik taşır. Damar sertliğini azaltır, damar tıkanıklığını önler ve kalp krizi riskini azaltır. Kalori miktarı azdır, sodyum içermez, A vitamini, C vitamini, potasyum, kalsiyum ve fosfor içeriği yüksektir. Yaşlanmayı engeller ve hafıza kayıplarını önler.
İklim ve Toprak İsteği
Maviyemişin ekonomik ömrü 35-40 yıldır. Tam güneş alan veya biraz gölge olan, kuzey bölgelerde güney, güney bölgelerde ise kuzey-batıya bakan ve hafif meyilli olan, drenaj ve hava akımı iyi yerler maviyemiş yetiştiriciliği için uygundur. Asitli (pH=4.2-5.5), drenajı iyi, kumlu-tınlı, havalı ve organik maddesi en az %3 olan toprakları sever. Maviyemişler için ideal toprak pH’sı 4.5 civarındadır. Kılcal ve yüzlek kök yapısına sahip olup 40 cm toprak tabakasını kullanır. Topraktaki 5.5 pH seviyesine kadar toleranslıdır ancak pH değerinin 5.5 ve üzerine çıktığı topraklarda yetiştirilemez. Toprak pH’sı 5-6.5 arasında ise kükürt uygulaması yapılarak pH düşürmelidir. Bunun için toprak tipine göre verilecek kükürt miktarı değişir ve kumlu-tınlı topraklarda metrekareye 75-100g, kumlu topraklarda ise metrekareye 35-50 g. kükürt verilir. Kükürtleme işlemi 20 cm toprak derinliğine gömülerek yapılır. pH değerinin 6.5’tan yukarı çıktığı topraklarda kükürt uygulaması da yetersiz kalır ve böyle topraklar maviyemiş yetiştiriciliği için uygun değildir. Ağır ve aşırı nemli olan topraklar ile taban suyunun 60 cm’den yukarı olduğu yerler maviyemiş yetiştiriciliği için uygun değildir. Çok ağır ve killi olmayan topraklara turba yosunu, odun talaşı ve eskitilmiş ahır gübresi ilave edilirse maviyemiş yetiştiriciliği için uygun hale gelebilirler. Dikim öncesi çok yıllık yabancı otlar yok edilmeli, mümkünse bir yıl süre ile yeşil gübreleme yapılmalıdır. 160 gün yetişme periyodu ile 7ºC’nin altında 300-1000 saat soğuklama ister. Kar altındaki sürgünleri -40ºC’ye kadar dayanabilir. Çiçekleri -2.2ºC’de zarar görmeye başlar. Temelde yabani maviyemiş türleri, orman gülleri, defne, kızıl ağaç, kayın ve çamın karışık olarak yetiştiği alanlar maviyemiş yetiştiriciliği için uygundur.
Çok lüks, çok yararlı ve çok kârlı bir meyve türü olan maviyemiş, iklim ve toprak şartları, özellikle de toprak pH’sının 4.5-5.5 arasında olduğu Karadeniz Bölgesinde yüksek kalitede ve verimli olarak yetişebilmektedir. Bu açıdan maviyemiş, Karadeniz Bölgesi (Artvin, Rize, Trabzon, Ordu, Giresun, Gümüşhane, Samsun, Sinop, Kastamonu, Zonguldak, Bolu, Bartın ve Düzce), Marmara Bölgesi (Kocaeli, Sakarya, İstanbul, Kırklareli, Bursa ve Balıkesir) ve Doğu Anadolu bölgelerindeki (Erzurum-Şenkaya ve Ardahan) çok sınırlı ve özel alanlarda ticari veya deneme amaçlı olarak yetiştirilmeye başlanmıştır. Bu bölgede doğudan batıya doğru gidildikçe yüksek rakımlara çıkılarak lokal alanlar bulunmalıdır. Ticari yetiştiriciliğe karar vermeden önce uzman gözetim ve denetiminde bahçe yerinin iklimi, toprak özellikleri ortaya konulmalı, yetiştiricilik şekli, pazarlama kanalları, iş gücü potansiyeli ve değerlendirme şekli detaylı olarak incelenmelidir.
Ekonomik Önemi
Maviyemiş üretimi amacıyla bahçe tesis etmek pahalı bir yatırımdır. Dekara maliyeti (arazi hazırlığı, fidan, dikim, gübreme, sulama, bahçe etrafının çevrilmesi v.b.) ülkemizde 8.000-10.000 TL arasında değişirken yurt dışında ilk yatırım maliyeti dekara 5.000$ civarındadır. Ekonomik getirisi dikimden sonraki 3. veya 4. yıl başlar. Dikimde 2 yaşlı ve tüplü (saksılı) fidanlar kullanılırsa dikimden sonraki yıl ürün alınabilir. Ancak dikimi takip eden ilk iki yıl ürün alınmamalıdır. Dikimden sonraki 3. yıl dekara 100 kg, 4. yıl 400 kg ve 5.yıl 750 kg meyve verebilir. Yer, toprak şartları, sulama, bakım, rakım ve çeşide bağlı olarak dekara verim 8 tona kadar çıkabilmektedir.
Hasat ve Pazarlama
Maviyemiş, gerek bitki gerekse meyve olarak piyasada aranan birçok özelliğe sahiptir. Çekirdeklerinin küçüklüğü, dikim ve bakımının kolay oluşu, 35-40 yıllık ekonomik ömrü ve diğer üzümsü meyvelere göre raf ömrünün nispeten uzun olması bunlar arasında sayılabilir. Meyve özellikleri sayesinde mekanik olarak kolayca hasat edilebilir ve kısa sürede tüketiciye ulaştırılabilir. Meyveleri salkım şeklinde oluşur ancak hasatta olgunlaşan taneler tek tek toplanır. Meyve hasadı 4-6 hafta sürebilir. Salkımda olgunlaşma dipten uca doğru devam eder. Hasat edilen meyvelerde ön soğutma ile sıcaklık 10ºC’ye düşürülmelidir. Taze olarak tüketilecek meyveler el ile, sanayilik olanlar makine ile hasat edilebilir. Taze tüketilecek olan maviyemiş meyveleri doğrudan 250 veya 500 gramlık şeffaf ve delikli kutulara (şale kutu) doldurulmaktadır. Taze maviyemişlerde sert, dolgun, kuru, dış yüzeyi düzgün ve gümüş gibi parlak pus tabakası olan meyveler tercih edilir. Yaprak ve sap içermemelidir. Maviyemiş meyveleri pembe iken toplansalar da olgunlaşmaya devam ederler. Ancak tam olgunlaşmadan toplanan meyvelerin kaliteleri daha düşüktür. Olgunlaşma periyodu boyunca haftada en az bir kez hasat yapılmalıdır. Tam olgunlaşmış, sağlam ve nemsiz olan meyveler –0.5°C ile 0°C’lik sıcaklık ile %90-95 nispi neme sahip soğuk hava depolarında herhangi bir kalite kaybına uğramadan 1 ay muhafaza edilebilir. İşlenecek olan maviyemişler –18°C’de hızlı dondurma ile şoklanmalı ve -23ºC’de saklanmalıdırlar. Dondurulmuş maviyemişler soğuk zinciri ile satışa sunulabilir, sanayide işlenebilir veya uzun yıllar muhafaza edilebilir. Maviyemişlerde pazarlama doğrudan çiftlikten, kendi ürününü kendin topla metodu ile, yol kenarlarında, yerel marketlerde veya turistik tesislerde satılabileceği gibi toptan veya ikincil ürünlere yani püre, reçel, marmelat, şekerleme, pasta, meyve suyu v.b. Gibi ürünlere işlenerek de satılabilir. Maviyemişleri Haziran-Temmuz-Ağustos dönemlerinde taze olarak piyasada bulmak mümkündür. Diğer dönemlerde ise dondurulmuş, meyve suyu, kurutulmuş veya konservesi temin edilebilir. Halen Rize, Trabzon, Giresun illerindeki kapama maviyemiş bahçelerinden ürün alınmaktadır.
Dikim ve Bakımı
Dikimde 2-3 yaşlı hastalıksız ve özellikle de virüsten ari tüplü fidanlar kullanılmalıdır. Dikim erken ilkbahar veya sonbaharda yapılabilir. Toprak tahliline göre gerekli ön işlemler en az 1 yıl önceden tamamlanmalıdır. Dikim öncesi arazideki çok yıllık yabancı otlar, çalı, taş, ağaççık v.s temizlenerek arazi 50 cm derinlikten işlenmelidir. Maviyemiş fidanları sıra üzeri 1.0-1.5 m, sıralar arasında ise 1.5-3.0 m mesafede dikilebilir. El ile hasatta sıralar arasındaki mesafe en az 2.0 m., makine ile hasatta ise sıralar arası mesafe en az 3.0 m olmalıdır. Bahçe tesisinde erkenci, orta mevsim ve geççi maviyemiş çeşitleri kullanılarak, ürün uzun bir periyoda yayılabilir. Dikimde en az iki çeşide yer verilmelidir. Bir dekara 267 adet maviyemiş fidanı kullanılmaktadır (sıra üzeri 1,5 m x sıra arası 2,5 m). Tüplü fidanlar tüp yüksekliğinden biraz daha derinde olacak şekilde dikilmeli ve boş kalan yerlere ahır gübresi+toprak karışımı doldurulmalıdır. Maviyemiş kökleri çok ince olduğundan dikim sonrasında asla kuru bırakılmamalı, sulama yapılmalıdır. Dikim sırasında kimyasal gübre kullanılmaz. Dikim sonrası bitkilerin etrafına 10-15 cm kalınlığında malç serilmelidir. Bu amaçla odun talaşı, odun yongaları, kabuklar, çam iğneleri, sap-saman ve kompostlanmış yapraklar kullanılabilir. Dikimden 3-4 hafta sonra bitki başına 14-18 g. saf azot olacak şekilde Amonyum sülfat veya kompoze gübreden (10.10.10) bitki başına 140-180 gram verilebilir. Maviyemiş yüzlek köklü olduğu için kök bölgesi sürekli nemli tutulmalıdır ancak su ile boğulmuş alanlarda yetişemez. Böyle alanlarda yükseltilmiş masuralara dikim yapılmalıdır. Dikimden sonra yağmur durumuna göre haftada en az iki kez sulama yapılmalı, boğaz doldurma, çanak açma, yabancı ot kontrolü ve malçlanmaya devam edilmelidir.
Maviyemişte budama son derece önemlidir. Budama dikim ile başlar ve her yıl ilkbahar öncesi gözler uyanmadan tekrarlanır. Maviyemişlerde yeni sürgün elde etmek ve bol meyve temini için budama mutlaka yapılmalıdır. Budamanın temeli meyve vermeyen sürgünlerin çıkarılması, kurumuş, soğuktan zarar görmüş veya cılız kalmış sürgünlerle 5 yaşın üzerindeki yaşlı, çalılaşmış, verimsiz sürgünler ve sıkışıklığa sebep olan sürgünlerin çıkarılmasına dayanır. Dikim sonrası 4. yıldan itibaren sürgünlerde seyreltme yapılmalıdır. Ayrıca, yeni sürgünlerdeki gelişmeyi artırmak, iri meyve üretimini teşvik etmek, aşırı meyve yükünü engellemek, bitkiyi uygun boy ve şekilde tutmak amacıyla budama yapılmalıdır. Budama dinlenme dönemi olan sonbahar veya ilkbahar öncesi yapılır. Sulama, yabancı ot kontrolü, varsa hastalık ve zararlılar ile mücadele ve gerektiğinde malçlama yapılarak meyve kalitesi artırılmalıdır.